به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره) بیان کردند:

یکی از علما می گفت من مشکلی داشتم به مسجد جمکران رفتم. درد دل خود را به محضر امام عصر عرضه داشتم و از وی خواستم که نزد خدا شفاعت کند تا مشکلم حل شود.

برای همین منظور به کرّات به مسجد جمکران رفتم ولی نتیجه ای ندیدم. روزی هنگام نماز دلم شکست و عرض کردم: مولاجان، آیا جایز است که در محضر شما و در منزل شما باشم و به دیگری متوسل شوم؟

شما امام من می باشید، آیا زشت نیست با وجود امام حتّی به علمدار کربلا قمربنی هاشم (ع ) متوسل شوم و او را نزد خدا شفیع قرار دهم؟!

از شدت تأثر بین خواب و بیداری قرار گرفته بودم . ناگهان با چهره نورانی قطب عالم امکان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مواجه شدم.

بدون تأمل به حضرتش سلام کردم .

حضرت با محبت و بزرگواری جوابم را دادند و فرمودند:

نه تنها زشت نیست و نه تنها ناراحت نمی شوم به علمدار کربلا متوّسل شوی ، بلکه شما را راهنمایی هم می کنم که به حضرتش چه بگویی.

چون خواستی از حضرت ابوالفضل علیه السلام حاجت بخواهی، این چنین بگو:

یا ابا الغوث ادرکنی

ای آقا پناهم بده

منبع: لاله های رنگارنگ ، ص ۱۱۴